Museum Gevaert-Minne

Edgar Gevaert (1891-1965) kwam in 1922 in Sint-Martens-Latem wonen. Naast schilder was hij dichter, schrijver en componist. Hij was gehuwd met Marie Minne, de dochter van de beeldhouwer George Minne. In zijn voormalige huis vind je nu een klein maar fijn museum. Gevaerts atelier is er nog steeds herkenbaar aan de grote ramen. De collectie van het museum bevat veel schilderijen van de Latemse School. Dat was een groep kunstenaars die zich aan het begin van de twintigste eeuw rond Sint-Martens-Latem aan de groene oevers van de Leie vestigde. Eigenlijk was er niet één school, maar waren er drie Latemse scholen, elk met een eigen stijl. In Museum Gevaert-Minne vind je werken van de eerste generatie Latemse kunstenaars met Valerius de Saedeleer, George Minne, de tussenfiguur Albert Servaes en de tweede Latemse groep met Leon De Smet, Gustave De Smet en Frits Vanden Berghe.

Gustave van de Woestyne (1881-1947) maakte deel uit van de eerste Latemse School. In Sint-Martens-Latem werd hij geïnspireerd door de vredige en spirituele aspecten van het landelijke leven. Zo maakte hij voor de Eerste Wereldoorlog een serie boerenkoppen, waarmee hij een waarheidsgetrouwe verslaggever van het plattelandsleven werd. Van die reeks is vooral De papeter uit 1911 bekend. Van de Woestyne portretteerde de boer niet zonder oordelen, maar wel met een intrigerende innerlijke resonantie. De papeter straalt diepe rust en sereniteit uit. Daarmee toont het werk niet alleen het dagelijkse boerenbestaan, maar ook de diepgaande verbinding van de kunstenaar zelf met deze plek, waar de rust en natuurlijke omgeving zijn artistieke geest doordrenken.