Onze-Lieve-Vrouwekerk
Hoog boven Sint-Truiden kan je de Onze-Lieve-Vrouwekerk al van ver herkennen. Niet enkel is ze een oriëntatiepunt in het landschap, ook herbergt ze zeldzaam erfgoed! Daal af in de crypte onder de kerk, want daar ligt een schatkamer waar je 2 van de 15 overgebleven beschilderde reliekschrijnen vindt.
Onze-Lieve-Vrouwekerk
Er bestaat een diepgewortelde band tussen de kerk en de heilige Trudo. Hij was de oprichter van de benedictijnenabdij in de zevende eeuw. In de elfde eeuw liet Abt Adelardus II op deze locatie een houten kerk bouwen, de eerste parochiekerk van de stad. De kerk herbergt vele verwijzingen naar de heilige, zoals de schrijn met zijn relieken onder het centrale altaar. Het gebouw onderging verschillende transformaties, van hout naar steen en van romaanse naar neogotische stijl. De recentste restauratie werd afgerond in 2018. Het interieur van de kerk is tot op heden rijkelijk versierd met glas-in-loodramen, muurschilderingen, beeldhouwwerken, schilderijen en edelsmeedkunst. De schatkamer, gelegen in de crypte onder de kerk, bewaart liturgische voorwerpen, waaronder reliekschrijnen, apostelenbeelden en monstransen.
Reliekschrijn van de heilige Eucherius (1501-1525)
Welke geheimen bewaart de zestiende-eeuwse schrijn van Eucherius, verborgen onder kronkelende groene plantmotieven? De roodgekleurde inscriptie zegt: "SCS EUCH” en verwijst naar de heilige Eucherius. Geboren in Orléans in een welgestelde familie, trad hij rond 714 toe als monnik bij de Benedictijnen van Jumièges. Hij werd later bisschop van Orléans, maar Karel Martel verbande hem in 733 naar Keulen, vanwege zijn kritiek op de inbeslagname van kerkelijke eigendommen. Uiteindelijk kwam hij onder de hoede van graaf Robert I van Haspengouw, waarna hij zich terugtrok in de benedictijnenabdij van Sint-Trudo in Sint-Truiden. Hij stierf in 743 en werd naast Sint-Trudo begraven. Wonderlijke verhalen deden als snel de ronde en zijn graf leefde op als pelgrimsoord. In tegenstelling tot de schrijn van Trudo werd hier geen beeltenis van Eucherius geschilderd. Je kan hem in de Onze-Lieve-Vrouwekerk wel terugvinden op de muurschildering Het visioen van Eucherius en Litanie van Marie van Jules Helbig.
Christina de Wonderbare, Georges Baltus
De heilige Christina zweeft boven de drie kenmerkende torens van Sint-Truiden: de Trudo abdij, het stadhuis en de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Met gesloten ogen en uitgestrekte armen biedt ze bescherming aan de stad. Sint-Truiden is gehuld in een rode gloed van oorlogsgeweld. Het gebed in de omlijsting, opgesteld door de toenmalige deken Beckers, smeekt om bescherming tegen de pest, hongersnood en oorlog. Georges Baltus schonk het kunstwerk in 1915 aan de kerk van zijn geboortestad als eerbetoon aan zijn jeugd. Een jaar voordien werd Baltus tijdens zijn zomervakantie in Sint-Truiden verrast door de Duitse inval en kon niet terugkeren naar Glasgow. Hij verbleef toen in zijn familiaal huis op de Grote Markt, waar hij het schilderij van Christina voltooide. Hij zou een pater hebben verteld dat de inspiratie voor dit schilderij kwam van Christina de Wonderbare door Abraham van Diepenbeeck, een leerling van Rubens.
Het Laatste Oordeel, Johannes van den Eenheu
Hoog in een hemel van donkergrijze wolken, zit Christus op een wereldbol, vergezeld door Maria. Boven hen zweven engelen met passiewerktuigen, terwijl heiligen aan weerszijden toekijken op Christus. Op aarde verrijzen de doden uit hun graven, engelen leiden hen naar de hemel of de hel. Johannes van den Eenheu schilderde Het Laatste Oordeel in 1626 naar de zestiende-eeuwse gravure van Johann Sadeler. Sadeler inspireerde zich op zijn beurt op een werk van de Duitse kunstschilder Christoph Schwarz (1545-1592). De muurschildering van Van den Eenheu is een bijna getrouwe kopie, met uitzondering van twee figuren onderaan. Ze vullen de ruimte in de hoeken, die in Sadeler’s ronde gravure afwezig zijn, maar er is mogelijk meer aan de hand. De Onze-Lieve-Vrouwkerk was een collegiale kerk met 12 kanunniken. Jacobus Germeys, de deken van het kapittel tussen 1606 en 1624, was de broer van de abt Hubert Germeys. Wegens zijn familiale band werd Jacobus met argwaan beschuldigd voor het verduisteren van kapitaal. Na zijn dood in 1624 bleven de geruchten voortbestaan. De abt, ontevreden over deze aantijgingen, zou opdracht hebben gegeven aan de schilder om twee figuren toe te voegen: de biddende figuur zou Jacobus Germeys voorstellen, terwijl het groene monster met de kleur van afgunst, verwijst naar de uitspraak ‘Kijk eerst in de spiegel vooraleer je iemand beschuldigd!’.
De Rozenkrans - Jules Helbig
Stap binnen in de betoverende Mariakapel en laat je meeslepen door de prachtige muurschildering De Rozenkrans, gecreëerd door Jules Helbig in 1860. In het hart van dit meesterwerk overhandigt Maria de rozenkrans aan de Heilige Dominicus. Links prijken heiligen als Franciscus van Assisi, Bernardus van Clairvaux, Clara van Assisi, Ositha, Birgitta van Zweden en Theresia van Ávila. Aan de rechterzijde dragen figuren zoals Paus Gregorius XIII, Broeder Angelicus van Fiesole, Tutilon, Adelardus II en Dante Alighieri bij aan de verering van Maria. Deze fascinerende compositie weerspiegelt de diepe devotie tot Maria en haar cruciale rol in het geloofsleven. Daarnaast onthult de schildering de vijftien mysteries van de rozenkrans in subtiele grisaille. De blijde mysteries onderaan, de droevige aan de linkerkant en de glorievolle aan de rechterkant. Dit werk vertelt een tijdloos verhaal van geloof en toewijding.
Praktische informatie
Toegankelijkheid
- De kerk is makkelijk toegankelijk voor personen met een beperking.
- De schatkamer is moeilijk toegankelijk voor personen met een beperking.
